η "αρκούδα" ανάμεσα στα δυο βουνάΤο να απολαμβάνει κανείς μικρά, απλά πράγματα όπως η ζεστασιά του ήλιου μέσα στο χειμώνα, οι ξεχωριστές γεύσεις που «γαργαλούν» τον ουρανίσκο, η καλή παρέα και ένα τοπίο ... μαγευτικό είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να ζητήσει. Κυρίως για Χριστουγεννιάτικο .
Ταξίδεψαμε στο γραφικό (και πανέμορφο) Μέτσοβο, συγκεντρώσαμε όσες περισσότερες πληροφορίες μπορέσαμε – αφού το κρασί και η εκπληκτική θέα μάς είχαν αποσυντονίσει τελείως – καταλήγοντας για ακόμα μία φορά στο συμπέρασμα ότι το Μέτσοβο είναι απλώς ... πανέμορφο κάθε εποχή του χρόνου.
Μία ώρα από τα Γιάννενα, σε απόσταση αναπνοής από δύο χιονοδρομικά κέντρα, το Μέτσοβο μπορεί να έχει τη φήμη του χειμερινού θέρετρου και να προσελκύει τους περισσότερους κυρίως εκείνους τους μήνες του χρόνου, παραμένει όμως κλασικά παραδοσιακό.
Κατά τη γνώμη μας έχει την ιδιαιτερότητα να μεταμορφώνεται ανάλογα με την εποχή, να παίρνει ένα ξεχωριστό κάθε φορά «χρώμα» και να κλέβει όχι μόνο τις εντυπώσεις, αλλά και την καρδιά κάθε επισκέπτη.
Για την ονομασία του υπάρχουν 2 εκδοχές. Κατά την πρώτη θεωρείται ότι η ονομασία έχει σλαβική προέλευση (mets+ovo = το χωριό των αρκούδων), ενώ κατά την άλλη θεωρείται ότι προέρχεται από την συνένωση των ελληνικών λέξεων μεσο+βούνι, λόγω της γεωγραφικής του θέσης ανάμεσα σε δυο βουνά.
Με έντονο το παραδοσιακό στοιχείο, πετρόχτιστα σπίτια, πλακόστρωτα δρομάκια, παλιές παραδοσιακές βρύσες και κυρίως με τους ευγενικούς και φιλόξενους κατοίκους του, το Μέτσοβο δεν θυμίζει σε τίποτα τουριστικό θέρετρο.
Το εντυπωσιακό τοπίο και η ομορφιά του χωριού διατηρούνται αναλλοίωτα στο πέρασμα του χρόνου και κυρίως ... των επισκεπτών.
Τι εννοούμε; Ότι ναι μεν το Μέτσοβο αποτελεί πόλο έλξης για πολλούς, σε καμία περίπτωση όμως δεν έχει χάσει την ταυτότητά του. Αντιθέτως, διατηρεί το παραδοσιακό στοιχείο που μας κάνει να αναπολούμε το δικό μας «χωριό».
πηγή: http://www.in2life.gr/escape/destinations/articles/118064/article.aspx
________________________________________
Η Ιστορία
Το Μέτσοβο είναι χτισμένο αμφιθεατρικά σε υψόμετρο 1.156 μέτρων σε μια από τις ψηλότερες βουνοκορφές της Πίνδου. Είναι πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας με πληθυσμό περίπου 6.000 κατοίκους και αναφέρεται για πρώτη φορά το 1380μ.Χ. στο χρονικό των αυτάδελφων Φιλανθρωπινών Πρόκλου και Κομνηνού.
Αρχικά ήταν ένας πολύ μικρός συνοικισμός ποιμένων αλλά λόγω και της σημαντικής του γεωγραφικής θέσης αναπτύχθηκε γρήγορα σε διάφορους τομείς ακόμη και σε δύσκολες εποχές. Από το 1430 ως το 1795 η πόλη και η γύρω περιοχή είχε πάρα πολλά προνόμια από το Οθωμανικό Κράτος κυρίως λόγω καλής συμπεριφοράς, αποτελώντας μάλιστα μια αυτόνομη δημοκρατική πολιτεία μέσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Τα προνόμια του Μετσόβου πάντως καταργήθηκαν το 1795 από το συγκεντρωτικό κράτος του Αλή Πασά. Εξαίρεση αποτέλεσε η Πατριαρχική Εξαρχία η οποία διατηρήθηκε μέχρι το 1924. Το Μέτσοβο καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά στις 27 Μαρτίου 1854 από τα τουρκικά στρατεύματα του Αβδή Πασά. Πρόκειται για τον περίφημο “Χαλασμό του Γρίβα”. Μετά την πάροδο αυτή και χάρη στους πολλούς ευεργέτες που ανέδειξε η πόλη σύντομα σημειώθηκε μεγάλη πρόοδος. Το 1912 η πόλη απελευθερώθηκε από τους Τούρκους.
Η πόλη στη σύγχρονη εποχή αναπτύχθηκε οικονομικά και πολιτιστικά σε μεγάλο βαθμό από τη στήριξη που έδωσε το Ίδρυμα Βαρώνου Μιχαήλ Τοσίτσα (που δημιουργήθηκε το 1948) από τον ίδιο τον ευεργέτη και την ενθάρρυνση του Ευάγγελου Αβέρωφ Τοσίτσα. Ανάμεσα στα υπόλοιπα ιστορικά ονόματα της πόλης διακρίνονται οι Γεώργιος Αβέρωφ, Νικόλαος Στουρνάρας, Κυριάκος Φλώκας, Δημήριος Ίπατρος και πολλοί ακόμα.
